SÓLSKINSDRENGUR og Friðrik Þór

SÓLSKINSDRENGUR

Þessa mynd sá ég seinasta sunnudaginn 10.jan. og ég hef bara aldrei séð svona marga í Háskólabíó, stærsti salurinn var fullur...og svo klöppuðu allir í endann..ég skil ekki þá pælingu..fíl´ana ekki...en þetta er vinsælasta myndin á Íslandi í dag.
Ég heyrði fyrst um myndina Sólskinsdrengur þegar Riff var í gangi og þá var Friðrik Þór með fyrirlestur um hana (sem ég fór ekki á).
Myndin fjallar um, eins og örugglega flestir vita, einhverfu, hvað veldur henni? Geta einhverf börn lært..og fleiri vangaveltur komu upp í myndinni. Hvað veldur einhverfu? Það er eitthvað sem ekki er búið að komast að nákvæmlega..
Í byrjun fáum við aðeins að kynnast Kela og fjölskyldu hans og síðan fylgjumst við með mömmu hans, Margréti sem finnst hræðilegt að geta ekki gert neitt fyrir son sinn og vita ekki hversu mikið hann skilur, eða hvað hann skilur. Hún leitar ráða út úr landinu og fer m.a. til Bandaríkjanna og Englands. Þar talar hún við fólk sem hefur sérhæft sig í að aðstoða einhverf börn (vá góð setning) og einnig foreldra einhverfa barna. Við sáum tvær fjölskyldur þar sem 3 strákar voru einhverfir, en með einhverfu á mis háu stigi...það hlýtur að vera erfitt að sjá um þannig heimili. Hún kemst að því eftir að tala við fólk sem er í sömu sporum og hún að úti í Bandaríkjunum er gert meira fyrir einhverfa en á Íslandi, þar eru skólar og svo kynnist hún indversku konunni Soma sem á einhverfan son, Tito sem er rithöfundur í dag. Þar kemst Margrét að því að Soma notar aðferð sem kallast Rapid Prompting Method og kennir einhverfum eftir henni og þegar sýnt er frá kennslu hennar þá kemur í ljós að einhverf börn vita miklu miklu meira en fólki grunar. Til dæmis kemur í ljós að einn strákur sem er nemandi hjá henni hefur mikinn áhuga á verðbréfum og hefur einhverjar ofur-gáfur á því sviði.
Þegar Margrét heyrir svona fréttir finnst henni hún vera að fá tækifæri til að athuga hvað Keli kann og geta jafnvel fengið að vita áhugamál hans og kynnast honum betur. Hún flýgur því fjölskylduna sína út til Bandaríkjanna og hittir Soma og fer með Kela til hennar. Þar kemur í ljós að Keli getur skilið, meira að segja ensku og stóð hann sig með prýði þar og kemur í ljós að honum langar að spila á piano og segist vera að semja lög. Í viðtalinu eftir á við Margréti og pabba Kela þá sést mjög vel hvað hún er reið, en samt ánægð, aðallega reið af því að hún hefur þurft að heyra alla ævi hans Kela að hann skilji ekki neitt og geti í raun ekki gert neitt. En maður heyrir líka hvað hún er ánægð að hafa ekki gefist upp bara og gert ekki neitt fyrir hann. Mér finnst hún aðdáunarverð að gefast ekki upp og hlusta ekki á það sem aðrir sögðu við hana.

What do I think?
Mér finnst þessi mynd mjög góð og tekið er fyrir efni sem fólk yfir höfuð veit ekki mikið um og auðvitað löngu kominn tími til að fræða fólk um það. Ég hef sjálf unnið með fötluðum í 3 sumur og það hefur verið einhverfur strákur með okkur öll þau sumur og ég man eftir að hafa verið í svo miklu sjokki fyrst þegar hann kom því að ég kunni ekki neitt á hann, en hann er mjög, mjög einhverfur og talar ekki við fólk, heldur endurtekur alltaf bara einhver nokkur nöfn og er hann búinn að gera það öll 3 árin sem ég hef þekkt hann. En ég sé að hann hefur tekið breytingum í gegnum árin og kom hann okkur svo sannarlega á óvart núna í sumar þegar hann fór í tölvu og fór bara á google og googlaði einhverja bók sem hann var með með sér...sýnir bara að þótt hann líti út fyrir að vita ekkert hvað er í gangi í kringum sig þá getur hann skrifað og nú horfir hann í augun á manni, en það gerði hann ekki í denn.. Ég velti alltaf fyrir mér hvernig hann útskrifaðist með verslunarpróf úr Flensborg, ég kalla það nú bara nokkuð gott hjá honum...en að sjá krakkana læra í myndinni útskýrir að flestir einhverfir geta lært.
En já að fá Friðrik Þór í heimsókn var mjög áhugavert og finnst mér hann alveg hreint hinn viðkunnanlegasti maður og var það augljóst að þetta mál er nálægt hjarta hans og vill hann að breytingar verði á hvernig komið er fram við einhverfa og kom það mér á óvart að í Evrópu er fólki bara semí hent á stofnun, sérstaklega í Bretlandi. En Friðrik Þór vill opna skóla hér á Íslandi fyrir einhverfa og finnst mér það góð hugmynd hjá honum. Kom mér líka á óvart þegar Friðrik Þór sagði að einhverfa væri algengari núna en áður og sagði að sín kenning væri að það væri eitthvað “í álinu og plastinu” eins og hann orðaði það, já það er alveg pæling hjá honum..en samt skrýtið ef að eitthvað er til í þessu hjá honum að umhverfið geti haft þannig áhrif...en allavega er ekki búið að sanna neitt strax. Ég er bara nokkuð ánægð með myndina og heimsóknina og vona ég bara að hann haldi áfram að reyna að gera það sem hann getur fyrir einhverfa á Íslandi.

bæjjj...