Suicides Tourists

Hæ!
Ég fór á tvær myndir seinasta föstudag.
Fór á fyrri myndina Suicide Tourists með Ásgerði og Birtu í Iðnó. Vá það verður ekki auðvelt að skrifa um hana..

Suicide Tourists eða Sjálfsvígsþjónusta eins og hún er kölluð á íslensku er kanadísk heimildarmynd eftir John Zaritsky. Þegar ég skoðaði Riff bæklinginn fyrst þá var þetta fyrsta myndin sem mig langaði að sjá...
við fylgjumst með seinustu 4 dögum í lífi Craig Ewert sem er maður um sextugt sem greindist með sjúkdóm sem leiðir oftast fljótt til dauða.
Við fylgjumst einnig með eldri hjónum, George og Betty.
Þeim langar að deyja saman, helst í faðmlögum.
George hefur fengið þrisvar sinnum hjartaáfall en í raun er ekki mikið að honum nema eðlileg elli. En Betty er hins vegar alveg hraust. Þau eru búin að ákveða dagsetninguna á dauða sínum, 23. október, sem er giftingardagurinn þeirra. Þau hafa samband við Dignitas í Sviss alveg eins og Craig. Dignitas er fyrirtæki sem finnst allir eiga rétt á að deyja, ef það er það sem þeir vilja
Og aftur að craig...

Craig útskýrir í myndinni að hann kjósi frekar dauðann heldur en að lifa áfram með sjúkdóminn. Því að á aðeins 5 mánuðum (hann greindist fyrir 5 mánuðum) hefur Craig hrörnað svo að hann er í hjólastól og með öndunarhjálpartæki og getur ekki gert neitt sjálfur. Þegar búið er að ákveða dagsetningu handa Craig, 26. september þá fylgjumst við með seinustu 4 dögunum. Það er svo skrýtið að hugsa til þess hvernig honum hefur liðið þessa daga eftir að hann fékk dagsetninguna og gat byrjað að telja niður.
En aftur að George og Betty. Þau fara til Sviss til að tala við Ludwig Minelli, manninn sem stofnaði og rekur Dignitas.
Hann hlustar á það sem þau hafa að segja en hann ákveður ekki hverjir fá að deyja, heldur er það læknir sem undirbýr blönduna. Þau útskýra að þau séu tilbúin að deyja og séu hamingjusöm og vilja fara á friðsamlegan hátt. Læknirinn segir hins vegar að hann geti ekki hjálpað þeim, þar sem að þau eru ekki nógu veik. Hann gæti misst leyfi sitt sem læknir.
Ég las á netinu að Dignitas væri fyrirtæki sem hjálpaði öllum sem vildu deyja, jafnvel þeir sem eru ekki veikir, það væri bara réttur allra.
Þegar Craig og Mary koma til Sviss þá tekur maður á móti þeim
sem var félagsráðgjafi or sum. Hann fer með þau í íbúð sem Dignitas á. Þar inni er blandan og þar mun Craig drekka hana.
Vá ! Það var svo erfitt að horfa á hann drekka blönduna, mig langaði svo mikið að gráta..það var svo skrýtið hvað konan hans var hörð, hún fékk varla tár í augun, en hún útskýrði að þegar Craig greindist með sjúkdóminn þá í raun missti hún hann. En það var samt svo skrýtið að horfa á þau kveðjast..hvernig getur maður kvatt einhvern vitandi að maður mun ekki sjá hann aftur??
Einstaklega góð mynd sem hreyfði mjög mikið við mér. Fékk mig til að pæla mikið. Leikstjórinn John Zaritsky talaði í smástund eftir myndina. Hann bað okkur um að rétta upp hönd ef við værum sammála ákvörðun Craigs, það réttu allir upp hönd, nema einhver einn gæji. Svo spuði hann hverjir væru sammála ákvörðun Betty, ég rétti reyndar ekki upp hönd þá og ekki heldur þegar hann spurði hverjir væru ósammála henni. Mér finnst bara mjög erfitt að skilja hana. Hún segir að hún geti ekki og vilji ekki lifa án mannsins síns, þótt hún sé heilbrigð og eigi börn og barnabörn á lífi og hún segir að hún elski manninn sinn meira en börnin sín. En ég meina ef þessi kona er sátt við það að deyja og kýs það frekar þá er það bara hennar ákvörðun. Herra Zaritsky (ekki töff?) sagði líka að Craig og Mary hefðu ákveðið að flytja frá USA til London eftir að Bush tók við stjórnun, sérstaklega eftir að þau fréttu af gamallri konu sem var haldin á lífi með öndunarvél bara og maðurinn hennar vildi taka hana úr sambandi en Bush leyfði það ekki (skil ekki alveg þar sem að það er ekki Bush að ákveða heldur dómstóla or sum en allavega sagði leikstjórinn þetta). Og með mynd sinni væri hann líka að reyna að opna augu Bandaríkjamanna, en af öllum löndum sem hann var búinn að sýna myndina fékk hann minnstu viðbrögð frá Bandaríkjamönnum. En vá þegar ég fattaði að það var 26.sept og það væru 2 ár síðan Craig dó þá fékk ég gæsahúð..

En já mjög gaman að hlusta á hann segja frá og heyra hvað fólk hafði að spyrja um, fyrir utan eina konu í salnum sem var svo dónaleg og leiðinleg!!!
Ég held að pælingarnar séu endalausar í sambandi við sjálfsmorðs-hjálp..það er bara svo flókið. Það er svo innstimplað í fólk að svona á maður bara ekki að deyja.


En annars var mjög erfitt að skrifa þessa færslu, erfitt að segja frá
myndinni og því sem ég er að pæla líka..og ég er örugglega að gleyma að segja frá einhverju..
Mæli alveg hiklaust með henni :0)

Skrifa seinna um Avant que j´oublie...